Rofa Dodessa van Heemstate werd dit jaar met verve kampioen op de Nationale Merriekeuring. Als een ballerina danste de Cennin-dochter naar de titel. Fokker Wemke Staatsen genoot aan de zijlijn van de door haar gefokte Gelderse merrie. Het resultaat van een liefde die begon op twaalfjarige leeftijd.

Hoewel haar grootvader wel een paard had, zitten de paardengenen er niet van huis uit in bij Wemke. “Als jong meisje was ik gewoon verknocht aan paarden. Op mijn twaalfde kwam ik te rijden bij tweespanrijder Willem Groenewoud uit Rheden. Hier is mijn liefde voor het Gelders paard ontstaan. Groenewoud nam met zijn Gelderse paarden actief deel aan nationale en internationale samengestelde menwedstrijden. Naast mijn vwo, studies rechten en bedrijfskunde verzorgde en reed ik doordeweeks zijn paarden. In het weekend ging ik als groom mee naar wedstrijden. Deze mooie tijd sloot ik af toen ik voor mijn man Jeroen verhuisde naar Emmer-Compascuum in Drenthe.”

Op een postzegel
“Toen ik Jeroen leerde kennen, had hij enkele Friezen. Mijn voorkeur ging echter uit naar het Gelders paard, dus met de Geldersen zijn we verder gegaan. In de drukke jaren die volgden kwamen er drie kinderen, twee zoons en een dochter, die allemaal met pony’s hebben gereden. Het zelf rijden verdween een beetje naar de achtergrond. Toch bleven de paarden een dagelijks onderdeel van ons leven en fokken leek ons wel wat. Toen hebben we het merrieveulen Zavanti gekocht, vanwege mijn ‘Gelderse’ achtergrond natuurlijk een Gelders veulen. Zavanti gaf twee NVK-veulens. Haar eerste veulen was een Vitens, Hobyant van Heemstate. Een superfijn en makkelijk paard, hij gaat nooit meer weg. Leuk is dat hij met zijn hoofd op een jubileumpostzegel staat.”

Door het hoofd spoken
De inmiddels 20-jarige Zavanti van Heemstate (Elegant uit Rietha stb van Ahoy, fokker J. van den Ende uit Ouddorp) is elite en liep in de sport op Z1-niveau en is ook aangespannen gereden. Inmiddels geniet ze van haar oude dag op Landgoed Scholtenszathe, waar de fokkerij Heemstate van Wemke en Jeroen gehuisvest is. Zij kreeg in 2016 de erepenning van de Stichting Zeldzame Huisdierrassen voor de beste Gelderse fokmerrie uitgereikt. “We beleefden veel plezier aan Zavanti en ik ging me meer verdiepen in de Gelderse fokkerij”, vervolgt Wemke. “Daarom bezocht ik ook keuringen en in 2006 zag ik in Ermelo een prachtig merrieveulen in de baan lopen. Ik was meteen helemaal weg van haar, ook van haar afstamming met Hoogheid in de derde generatie. Ik kende nog niemand op de keuring, ook geen Ien Verhagen, de fokker van het betreffende merrieveulen Bodessa. Er liepen steeds mensen om Ien heen en ik durfde haar niet aan te spreken, maar dat veulen bleef door mijn hoofd spoken en zo reed Jeroen een dag later helemaal naar Bergeijk, in het zuiden van het land, in de hoop Bodessa te kunnen kopen. Dit lukte en Bodessa kwam hierheen.”

Samen doen
“Voor aankomend jaar hebben we door omstandigheden geen merries drachtig. We willen eerst nog enkele paarden verkopen, want het werden er wel veel. Daarom is Rofa-Dodessa, weliswaar met pijn in mijn hart, meteen na de keuring verkocht. Komend voorjaar wil ik wel weer een paar merries dekken, want sommige merries worden al wat ouder en ik wil heel graag van iedere merrie een extra goede dochter aanhouden. Onze beide zonen studeren en zijn uit huis, maar onze dochter Meike woont nog hier en is bijzonder geïnteresseerd in de fokkerij. Ze kan niet wachten tot ze kan aansluiten bij JongKWPN. Het is heel leuk om de paarden samen te kunnen doen. Meike heeft de hengstenkeuze mogen maken voor Onna Dodessa en deze Umare-Dessa van Heemstate is heel goed gelukt”, besluit Wemke Staatsen.

Dit is een deel van een artikel uit het nieuwste nummer van het KWPN Magazine. Wilt u graag meer artikelen lezen? Leden krijgen het KWPN Magazine, met daarin prachtige verhalen, interessante achtergrondartikelen, persoonlijke interviews en fokkerij-informatie, thuisgestuurd. Geen lid? Bestel dan het KWPN Magazine in de KWPN Webshop.

Tekst: Gemma Jansen
Foto: Theo Jansen