Afgelopen zomer werd Hans de Roover verkozen tot KWPN springpaardenfokker van het jaar. De titel vormt een prachtige beloning voor zijn levenswerk, waaraan hij al decennia lang met veel passie en de nodige eigenwijsheid bouwt. Zijn fokkerij leverde al een hele reeks internationale springpaarden op en het typische ‘De Roover-paard’ kenmerkt zich door bloed, inzet en hardheid.

Enkele weken voorafgaand aan de verkiezing tot KWPN Fokker van het Jaar, tijdens de KWPN Kampioenschappen in Ermelo, werd Hans de Roover, samen met zijn kinderen en partner Annette, al in het zonnetje gezet op de Centrale Keuring in Brabant, waar hij de KWPN Brabant-Cup uitgereikt kreeg. “Voordat ze me dat overhandigden, heb ik wel even gevraagd of het niet te maken heeft met mijn Boer Zoekt Vrouw-avontuur, want dan had ik het niet willen aannemen”, vertelt de fokker resoluut. De verworven landelijke bekendheid vormde zeker niet de aanleiding voor deze onderscheiding.

Volledig in de paarden
Wat wél ten grondslag ligt aan zowel de uitreiking van de KWPN Brabant Cup als de verkiezing tot Fokker van het Jaar, zijn alle successen die Hans de Roover reeds heeft verwezenlijkt met zijn fokkerij. In zowel de tuigpaarden- als springpaardenfokkerij deed hij al goede zaken, en op dat laatste ligt de focus in dit artikel. Samen met zijn kinderen Mariëtte, Sjoerd, Karin en Christel bouwde hij zijn paardenbedrijf op. Zij steken allen -tegenwoordig naast hun eigen werk- de handen uit de mouwen op het familiebedrijf. “Samen met mijn vrouw heb ik een varkensfokbedrijf opgezet, maar nadat zij in 2000 overleed kreeg ik de volledige zorg over het gezin erbij. Daarnaast kreeg ik steeds vaker gezondheidsklachten en in 2004 bleek na uitgebreid onderzoek dat ik allergisch ben voor de huidschilfers van varkens. Daarom heb ik direct besloten te stoppen met de varkens en volledig verder te gaan met de paarden. De gezondheid staat voorop, mijn vrouw had destijds geen keuze en ik had dat nog wel. Daarom besloot ik resoluut om ons levenswerk met de varkens stop te zetten”, blikt Hans terug.
Gelukkig pakte die beslissing goed uit en legt Hans zich met Stal De Roover succesvol toe op fokkerij, inseminatie, pensionstalling en het opleiden van paarden. Met jaarlijkse fokkerscafés en een veulenshow draagt familie De Roover ook op breder vlak hun steentje bij aan de fokkerij en het bijeenbrengen van fokkers. Iets dat voor veel waardering zorgt. Hans wisselt graag van mening met andere fokkers en heeft zelf ook altijd goed zijn oor ter luister gelegd, om vervolgens wel precies zijn eigen ideeën te volgen. En dat heeft hem al veel gebracht.

Meerdere stammen
Meer dan veertig fokproducten, gefokt uit verschillende stammen, presteerden al op 1,30m-niveau of hoger. Hoewel de meeste successen met de lijn van Jolaris zijn behaald, zijn ook andere stammen tot bloei gekomen bij de fokker in het West-Brabantse Strijbeek. “Zo zijn we een stam begonnen met de Harmonie-dochter Onita, die had ik als veulentje via inruil verkregen. Haar vader was een tuigpaardhengst en ik ben er altijd wel gek van geweest om daar vervolgens een goed gebruikspaard uit proberen te fokken. De drang die tuigpaarden hebben, dat kan je ook goed in de spring- en dressuursport gebruiken. Daar komt bij dat ik altijd alleen hele mooie tuigpaarden heb willen hebben. Ik dekte Onita driemaal met de Libero H-zoon Niagara en dat leverde ons onder andere de merrie Ulen op.”
Deze apart fokkende merrie presteerde zelf op 1,30m-niveau en bracht bij De Roover maar liefst zeven nakomelingen op rij die allen in de internationale sport op 1,40m-niveau of hoger hebben gepresteerd. Zo fokte hij uit Ulen de internationale 1,50/1,60m-paarden Cocq A Doodle (v.Tolan R) en Destenation (v.Vingino). “Ulen fokte echte karakterpaarden. Haar eerste nakomeling was de Tolan R-nakomeling Accession, die kwam als jong paard bij Anne van Vulpen terecht. Zij kreeg haar te rijden aan het einde van het jaar dat Accession vijf jaar was. In januari begonnen ze met 80cm-parcoursjes en in augustus dat jaar deden ze al mee bij de zesjarigen in Ermelo. Later ging ze met Anne nog eens over een muur van 2,10m, toen zei Anne dat ze ‘eindelijk eens haar been er aan kon houden’”, lacht Hans die al menigmaal vuurvreters heeft gefokt. “De nakomelingen van Ulen waren altijd goed te verkopen en we hebben er heel wat aan Mario Everse verkocht, die is er ook goed mee geweest. Cocq A Doodle heeft geweldig gesprongen in Amerika en won daar in een half jaar tijd 180.000 dollar. Zij is later door Alan Waldman voor de fokkerij teruggehaald. Ulen was een merrie met een heel eigen, eenkennig karakter. Ze was de grote favoriet van mijn dochter Mariëtte. Helaas is ze dit jaar, drachtig van Oerend Hard, overleden.”

Jonge hengsten
Hoe ziet de regerende Fokker van het Jaar de verdere toekomst? “Ik maak me wel zorgen over verschillende dingen, zoals de huidige ontwikkelingen met ICSI en embryotransplantatie, waarbij voornamelijk oudere fokdieren ingezet worden. Ik denk dat we daardoor veel potentieel laten lopen. Ook omdat de jonge hengsten te weinig kans krijgen. Dat vind ik jammer. Ik durf gerust gelijk twee merries bij een jonge hengst te doen, dan weet je gelijk een beetje hoe zo’n hengst fokt. Voor komend jaar hebben we merries drachtig van hengsten als Napardi, Notting Hill JL, Newmarket VM, Tiger van ‘t Ruytershof en natuurlijk Oerend Hard. We kijken er echt weer naar uit. Voor mij hoeft een goede fokhengst niet op 1,50m- of 1,60m-niveau te gaan springen, als ik zijn manier van springen maar goed vind. Daar kijk ik naar.”
In totaal verwacht familie De Roover komend jaar elf veulens, afstammend van onder meer ook La Costa ES, Kallas en Lord of Farming HS. “Qua hengstenkeuzes volg ik altijd mijn gevoel. Jonge hengsten heb ik altijd graag de kans gegeven. Ik ben er van overtuigd dat je met jonge hengsten het snelste vooruit kan gaan, dat heb ik ook gezien bij de varkens en koeien. Ik kies graag voor jonge hengsten met veel uitstraling en een prestatie- en predicaatrijke moederlijn. Dan sla je niet snel de plank mis. En daar komt bij dat ook het kostenplaatje een stuk gunstiger is met jonge hengsten.”
Ook jongste dochter Christel deelt die mening. “We zijn niet alleen voorstander van het gebruik van jonge hengsten, maar ook van het fokken uit de biologische moeders. De opvoeding van de merries vinden wij heel belangrijk, zij geven veel mee aan het veulen. We laten hier op het erf de merries en veulens altijd los naar de wei en terug naar de stal lopen, daar leren de veulens heel snel van. Het is mooi om te zien hoe de moeders de veulens daarin opvoeden, de moeder moet het goede voorbeeld geven en ze geeft qua karakter veel mee aan de nakomelingen. Bij draagmoeders is dat toch anders, terwijl de karakters juist doorslaggevend zijn in de sport later.”

Verkiezing
Afgelopen augustus vormde de verkiezing tot fokker van het jaar een emotioneel moment voor Hans de Roover, die naar eigen zeggen al een tumultueus leven achter de rug heeft. In Ermelo werd zijn fokkerij en daarmee zijn levenswerk gewaardeerd met een welverdiende oeuvreprijs. “Het was geweldig om dat te mogen mee maken, samen met mijn partner Annette, de kinderen en de kleinkinderen. Van tevoren had ik tegen Annette gezegd dat ze niet mee hoefde naar Ermelo, omdat we er geen lange dag van zouden maken, maar dat liep helemaal anders. Het was een moment om nooit meer te vergeten. We hebben er hard voor gewerkt en ook het geluk gehad dat onze fokproducten bij de juiste mensen de kans hebben gekregen, want dit succes kan je niet in je eentje bereiken. Ik heb altijd mijn eigen visie gehad maar ook veel geluisterd en gekeken. Zo komen we altijd graag naar de keuringen, om de paarden te vergelijken met anderen. We zijn het heus niet altijd eens met de jury maar het is wel een belangrijk meetmoment. Want alleen door kritisch te blijven, ga je vooruit”, aldus Hans de Roover.

Dit artikel komt uit het decembernummer van het KWPN Magazine. Wilt u graag meer lezen over de fokkers van het jaar? Leden krijgen het KWPN Magazine, met daarin prachtige verhalen, interessante achtergrondartikelen, persoonlijke interviews en fokkerij-informatie, maandelijks thuisgestuurd. Geen lid? Bestel dan het KWPN Magazine in de KWPN Webshop. 

Bron: KWPN (overname niet toegestaan)
Tekst: Jenneke Smit
Beeld: Dirk Caremans