Dit weekend komt Suppenkasper, of Danny Boy zoals hij na zijn geboorte is genoemd, voor Amerika van start op de Olympische Spelen. Fokkers Frans en Nelly van de Poel hadden dat nooit verwacht. Op driejarige leeftijd werd Suppenkasper verkocht, maar het echtpaar verloor het paard nooit uit het oog.

Suppenkasper als jong paard
Nelly van de Poel vertelt, “Het was een groot veulen, wij hebben hem tot zijn derde jaar gehad. Toen hij drie was hebben we hem ergens gebracht om in te laten rijden en te verkopen. Frans zei altijd: “Het was zo’n brave, daar had ik zelf nog wel op gekund”. Maar hij was wel heel erg groot. Hij was een beetje lomp groot, fors en als driejarige nog niet helemaal uitgegroeid. Hij was ook een tikkeltje slungelig en wat plomp. Maar hij is steeds mooier geworden.” 

Danny Boy
“Als veulentje hadden wij hem Danny Boy (Spielberg uit Upanoeska keur prest IBOP-drs van Krack C) genoemd, maar schijnbaar was dat niet commercieel genoeg,” vertelt Nelly lachend. “Ze hebben hem Suppenkasper genoemd, dat heeft Helen Langehanenberg al gedaan. Frans zei altijd, ‘Het zal wel een of andere reclame zijn.’ Wij vonden Danny Boy ook mooi, dat is iets herkenbaars. Voor ons was het in het begin nog altijd Danny Boy, maar dat hebben we op het gegeven moment opgegeven. Nu is het Suppenkasper.”

Hoe kwam Suppenkasper in Amerika terecht?
“Hij was nog maar drie jaar en toen was hij al bijna 1.80m. Hij is toen naar Stijn Bruisten gegaan, waar hij in de verkoop is gezet. Schijnbaar viel hij direct al op, Stijn had hem nog maar één dag in zijn stal staan en toen kwamen er al mensen kijken die hem wilde zien lopen. Zij waren zo enthousiast, ze kochten hem direct. Het was toen al een aansprekend paard,” vertelt Nelly. Hoe het verder ging met Suppenkasper? “In eerste instantie ging hij naar een meisje in Duitsland, zij kreeg les van Helen Langehanenberg en toen heeft Langehanenberg hem gekocht. Dan hebben ze er toch wel iets in gezien, want die grote beroepsruiters die gaan niet zomaar op elk paard zitten. Daarna is hij naar Steffen Peters gegaan.”

Nooit uit het oog verloren
Nelly vertelt over het vertrek naar Amerika, “Wij dachten “Dat is jammer, daar zullen we nooit iets meer van horen”, maar dat bleek gelukkig niet waar te zijn. Ze maakten in Amerika ook allemaal filmpjes van Suppenkasper, die ze op YouTube plaatsten. Zo hebben we hem altijd kunnen volgen. We vinden het heel erg mooi dat hij nu naar de Olympische Spelen mag, alleen het is jammer dat Frans dat niet meer mag meemaken.” Ze vertelt trots, “Steffen Peters heeft wel eens geschreven dat het aan hem lag als het niet goed ging, want Suppenkasper is zó goed. Dat paard, daar ligt het niet aan als het niet goed gaat” zei hij. “Dus Peters is wel heel gek met Suppenkasper.”

Dagmar Arts
De moeder van Suppenkasper (Upanoeska keur prest IBOP-drs van Krack C) is altijd gereden door Dagmar Arts, daar had het echtpaar Van de Poel heel goed contact mee. Toen zij naar het Limburgse Heel verhuisde werd de afstand helaas te groot om Upanoeska te blijven rijden. Nelly: “Dat vonden Frans en ik heel jammer, we hadden het paard graag door haar laten doorrijden. Maar het was te ver voor Dagmar om elke dag die afstand te moeten rijden. Frans zei: ‘Voor dat meisje had ik nog wel een paard gekocht’, zo fijn reed zij de paarden.”

De fokkerij
Van huis uit is Nelly geen paarden gewend vertelt ze, “Zo lang als dat Frans en ik getrouwd waren ben ik altijd mee geweest. Eerst heb ik geen paard aangekeken, maar wij hadden geen kinderen en toen zei Frans, ‘Ik zou maar eens gaan proberen op het paard te gaan zitten.’ Zodoende ben ik er mee begonnen en dat heb ik 30 jaar zo volgehouden. Dat is een mooie tijd geweest. Eerst was het alleen rijden en naderhand werd het regelmatig een veulentje fokken, soms twee of drie veulens per jaar.”

Spielberg
Over de hengstenkeuze vertelt Nelly, “Dat deden we hoofdzakelijk samen. Frans gaf misschien de doorslag, maar we gingen er samen voor. Met Spielberg was dat ook, die hadden we gezien en dat was zo’n mooie hengst. Die moest het worden. Hij was toen nog niet eens goedgekeurd bij het KWPN. Het was dus wel een risico, maar dat heeft goed uitgepakt. Iedere hengst heeft wat en je kunt je wel door iedereen laten vertellen wat je moet doen, maar je moet er toch een goed gevoel bij hebben.”

Frans van de Poel is helaas negen maanden geleden op 78-jarige leeftijd overleden.

DvdB voor KWPN

Foto Suppenkasper: Dirk Caremans