Onlangs bereikte ons het zeer verdrietige bericht dat op 78-jarige leeftijd René Franssen is overleden. De bekende paardenfokker uit Boven-Leeuwen groeide op in een Limburgs mijnwerkersgezin en niet tussen de paarden. Toch bleven de bijzondere viervoeters hem trekken. Nadat hij in zijn woonplaats een goedlopend bedrijf had opgebouwd, kocht hij bijna 50 jaar geleden zijn eerste goede fokmerrie, Nannet.

Met deze dochter van Hurricane zette hij zijn eerste merrielijn op, en wat voor één! Nannet kreeg in haar leven in totaal zestien veulens. Hiervan liepen er twee Grand Prix-dressuur. Vier van de dochters van Nannet voeren de predicaten preferent én prestatie en maar liefst veertien paarden uit de nafok van Nannet zijn uitgebracht in de Grand Prix-dressuur of het Grand Prix-springen. Naast deze merrielijn was René ook succesvol met merries uit andere foklijnen en heeft hij tevens verschillende hengsten KWPN-goedgekeurd gekregen, waaronder Estoril (v.Zhivago) en Mondriaan (v.Balzflug). Tevens was hij één van de ‘ontdekkers’ van de Trakehner-hengst Michelangelo, die ook veel heeft betekend voor de Nederlandse fokkerij van dressuurpaarden.

Fokker van het Jaar
Als fokker bereikte René alles wat maar kon: met zijn merries werd hij kampioen van Nederland. Ooit stonden op dezelfde keuring in Bennekom drie van zijn merries nummer één, twee en drie. Hij verkocht een paard aan een van de leden van de Rolling Stones en ging op bezoek bij de Amerikaanse amazone Leslie Morse, die de door hem verkochte Kingston uitbracht in de wereldbekerfinale. Heel trots was hij op de titel ‘KWPN Fokker van het Jaar’. De titel die hij in 2015 in Ermelo kreeg toegekend. Een zonder meer passende beloning voor het geweldige oeuvre aan paarden, waarvan hij aan de basis stond.

Genieten
René hield van een mooi, eerlijk en gezond paard. Hij schrok er niet van terug om ‘vreemd bloed’ te gebruiken, zolang de paarden daar maar beter van werden. Hij was dan ook een trouw bezoeker van buitenlandse keuringen, met een voorkeur voor Trakehner-bloed. In 2015 brak hij op stal een ruggenwervel. Hiervan had hij veel pijn, maar hij krabbelde uit het dal omhoog en genoot samen met zijn vrouw Joke weer volop van het succes van zijn zoon Remon met het isolatiebedrijf en van zijn dochter Anne die het paardenbedrijf runt. En natuurlijk van kleindochter Gwen, ook een verdienstelijk amazone, en van de nog aanwezige paarden.

Te fragiel
Tot twee jaar geleden was René dagelijks actief tussen de paarden. Vanwege een afnemende gezondheid moest hij daarvan afscheid nemen. De altijd zo trotse en verstandige man kreeg vervolgen te kampen met dementie. Anne: “We moesten onlangs de beslissing nemen om hem te laten opnemen in een verpleegtehuis. Vooral ook vanwege de gezondheidsproblemen van mijn moeder die hem thuis niet langer kon verzorgen. Hij was er nog maar drie dagen toen hij er zijn heup brak. Hij was te fragiel om te kunnen opereren. Zijn lichaam was op. We zijn vooral opgelucht dat hem een lange lijdensweg bespaard is gebleven, maar het idee nooit meer met hem te kunnen praten komt wel heel hard binnen.”

Donderdag 28 juli vond de afscheidsdienst plaats, waarna René in stilte is gecremeerd.

GJ voor KWPN

Foto: Dirk Caremans