Tien jaar geleden startte KWPN regio Zeeland met het actief plaatsen van successen die de Zeeuws gefokte paarden leverden op het (inter)nationale podium. Zijdelings kwamen daarbij de fokkers wel eens aan het woord. Maar wie zijn deze fokkers nu echt en wat is hun fokkerijfilosofie? U leest het in deze nieuwe artikelenreeks ‘De fokker aan het woord’. Leunus van Lieren uit Schore gaf de pen door aan Petra en Livi Verschueren uit Hoek, die in hun eerste fokproduct uit Rubini meteen een Grand Prix paard afleverden. Maak kennis met deze relatief jonge fokkers! 

Wie zijn Petra en Livi?
Petra (36 jaar) en Livi (46 jaar) Verschueren zijn getrouwd en hebben samen twee kinderen van 14 en 11 jaar die – volgens de fokkers – helaas niets (meer) met paarden hebben. Het gezin woont in Hoek op de ouderlijke boerderij van Petra. Livi is geboren en getogen in Turnhout, waar hij als kind met zijn oom vaak mee ging naar de paarden. Ze leerden elkaar kennen in 1998 en Livi was al snel weer besmet met het paardenvirus.

Antwoord op de vraag van Leunus
Leunus  van Lieren gaf de pen door aan Petra en Livi Verschueren uit Hoek. “Ik heb erg veel respect voor het feit dat jullie met relatief weinig fokproducten én met jullie allereerste fokproduct Diva al een Grand Prix dressuurpaard hebben gefokt. Geweldig! Mijn vraag aan jullie: Jullie hebben Diva (v. Spielberg x Rubinstein I x Donnerhall) gefokt en dat is nu een Grand Prix paard geworden. Is dat toeval of had je dat zo bedacht?” Het fokkersduo richt het woord aan Leunus:

Beste Leunus,
Zo’n compliment krijgen van iemand die al zoveel Grand Prix paarden gefokt en opgeleid heeft is voor ons echt bijzonder, dank je wel!

Natuurlijk hoop je dat je een topper fokt. Je probeert alles zo goed mogelijk te laten passen. Wat bij Diva goed gelukt is, maar er komt natuurlijk ook een hoop geluk bij kijken, sommige dingen heb je immers niet in de hand.

Diva verbeterde haar moeder Rubini op bijna alle vlakken. Ik zeg bijna … want Diva was niet heel groot. Als driejarige tikte ze amper de 1.63 aan. Diva had talent, dat hadden we al snel gezien. Toen ik er mee aan de slag ging kon je ook al zien dat ze veel balans en veel kracht had, elke pas was raak.

Als driejarige eenmaal zadelmak (en overigens kipmak) was het gevoel van de eerste keer goed en ik voorspelde tijdens onze wekelijkse borrel met Jas Haak dat als ze heel zou blijven ze Grand Prix zou gaan lopen. Hier werd  toen wel een keer hard om gelachen maar ik geloofde er echt in! Ik heb er natuurlijk wel gelijk bij gezegd dat dat waarschijnlijk niet met mij zou zijn.

Ik nam Diva mee naar jonge paarden competities, zoals Prinsenstad, waar ze met 106 punten niet onverdienstelijk meeliep. Ook op andere wedstrijden, zoals de Interland Fokdag, liep ze jaarlijks erg goed en eindigde in de bovenste regionen. Als 6-jarige had ze haar punten binnen voor het ZZ-Zwaar. We hadden haar laten dekken met Goldberg dus we trokken haar bijna een jaar terug uit de sport, het ging allemaal zo hard! Eenmaal weer terug in de wedstrijdring stroomden we vrij snel door naar de Prix St Georges en Intermediair I. Sommige proeven verliepen echter niet van een leien dakje en ik had mijn handen vol aan deze kleine driftkop. We besloten in januari 2018 om haar naar Stal Hexagon te brengen. We wilden graag Marijke van Giesen als amazone en dat bleek een hele goede combinatie. Onder scherp toeziend oog van haar leermeester was Diva al snel klaar voor het grote werk, de U25 en GP, waar ze ondanks weinig ervaring van beide toch al hele nette scores rijden van 67% en meer. Daar zijn wij heel trots op.

Wanneer ben je begonnen met fokken en wat was de aanleiding?
Petra: “In 2007, toen ik zwanger was van Britt, sloeg de verveling toe. Ik was paardloos en daar werd het humeur niet beter van! Livi was mijn verveling als snel beu en met de boodschap: kijk op internet en koop alsjeblieft iets wat je wel leuk vindt, ging ik aan de slag. Al snel kwam ik op internet Rubini tegen, een Rubinstein I x Donnerhall  x Furioso. Een knappe merrie met een droomafstamming en bovendien drachtig van Sandro Hit. We gingen impulsief als we kunnen zijn de dag daarna kijken en besloten haar te kopen, nadat we het filmpje aan Jas Haak lieten zien. In maart kwam ze bij ons op stal. Wat een lieve leuke merrie met een karakter waar je U tegen zei! En ja, met zo’n merrie ga je fokken.”

Wat was je allermooiste fokkerijsucces?
Zonder enige twijfel reageren Petra en Livi tegelijkertijd: DIVA. “Deze merrie wist zich als veulen al te bewijzen. Ze had eigenlijk alles mee, ze was niet alleen heel erg knap, hoewel een kattenkop, ze kon ook super bewegen! Dit hadden ze van Veulenveiling Dronten ook gezien en Diva werd geselecteerd voor de veiling. Wegens een blessure is ze nooit op de veiling geraakt. Als jaarling wilden ze haar van dezelfde veiling graag hebben voor op de rijpaardenveiling. De prijzen waren dat jaar erg slecht dus besloot Livi zelf het laatste bod uit te brengen. En daar hebben we nooit spijt van gehad”, vertelt Petra.

Waar ben je het meest trots op? 
Dat is zonder meer op Diva’s moeder Rubini (stalnaam Ruubs). Petra: “Ruubs was, toen ze bij ons kwam, alleen ingeschreven als hauptstutbuchmerrie in het Oldenburg stamboek. Ze was ooit zadelmak gemaakt maar er was verder nooit iets met haar gedaan. We hebben haar in laten schrijven bij het KWPN en ik ben haar zelf uit gaan brengen in de sport. De “eindstand “ was STER SPORT PROK PRESTATIE en PREFERENT. Deze merrie had zo’n bijzonder karakter. Ze adopteerde in 2014 een veulen in de kliniek waar haar eigen veulen stierf en een ander veulen haar moeder verloor. Ze accepteerde haar nieuwe veulen zonder twijfel. Met de eigenaar van het veulen hebben we nog steeds een leuk contact.” Vorig jaar overleed Rubini helaas, waardoor Diva nu het stokje van de fokkerij overneemt. Diva is via ET drachtig van Double Dutch. “We hebben nu voor het eerst een draagmerrie op stal, ook bijzonder!”, vertelt Petra enthousiast.

Wat was of waren leermomenten?
Leermomenten heeft het fokkersduo uit Hoek nog elke dag. “We zijn nooit uitgeleerd. Wij proberen zo kritisch mogelijk naar onze fokkerij te kijken en op de merrie te verbeteren. We willen een zo compleet mogelijk paard fokken. Wij vinden het belangrijk om niet alleen op de hengst zelf blind te staren, alhoewel dat soms best moeilijk is door zijn kwaliteiten en prestaties. Wat wij ook belangrijk vinden is wat er aan sportprestaties in de moederlijn zit (zowel aan vader als moederszijde) en welke lijnen en genen en kwaliteiten we kunnen verankeren. Paarden die we zelf gefokt hebben maar net niet aan ons doel voldoen verkopen we. Niet omdat het slechte paarden zijn, zeker niet, maar omdat we willen verbeteren.
Wat we in de loop der jaren wel beseft hebben is dat het allemaal niet vanzelfsprekend is. We hebben met Rubini veel geweldige momenten gekend maar ook verdrietige. In 2014, 2015 en 2016 hadden we elk jaar een dood veulen, allemaal omstandigheden buiten onze macht om en brute pech. Omdat we maar één fokmerrie hadden en zo’n band met haar hadden, hakte dat er elke keer wel in. De merrie was zo verdrietig, dat is echt niet leuk om te zien. Hoe zuinig je ook bent op je merrie, het kan altijd een keer fout gaan”, vertelt Petra.

Wat is je fokdoel?
Dat is voor Livi en Petra eenvoudig: “Om met een gezonde bewezen merrie fijne en gezonde sportpaarden te fokken. Paarden die goed zijn in het hoofd, of noem het werkwillig karakter, vinden wij nog wel het allerbelangrijkste. Deze paarden willen al snel een pasje meer doen en lopen als het moet boven hun kunnen. Daar gaan wij voor. Een Grand Prix paard fokken is natuurlijk wel het ultieme!”

Hoe selecteer je een fokmerrie?
Petra: “Alhoewel we met Rubini niet zo zijn begonnen, is het voor ons belangrijk dat in de moederlijn toch veel sportprestaties voorkomen, en dan het liefst met zoveel mogelijk predicaten. Dit zegt wat over de merrie zelf maar ook over de nakomelingen! (uitzonderingen daargelaten). Bloedspreiding is voor ons wel belangrijk. Een beetje lijnenteelt is goed, maar als je niet oppast komt het allemaal wel heel dichtbij….Verder moet de merrie goed gezond zijn. Ze moeten goed in de kop zijn en zonder stalgebreken.”

Welke merrie heeft voor jou het verschil gemaakt?
“We hebben natuurlijk geen grote lijst in ons fokkerijbestand. Maar Rubini was voor ons een merrie uit duizenden, een simpele merrie die maar liefst twee Grand Prix dressuurpaarden heeft gegeven en daarnaast een aantal hele fijne brave en gezonde sportpaarden! Aan deze merrie viel zoveel te verbeteren qua exterieur maar ze was zo bijzonder goed van karakter. Ze kon super stappen en had een hele fijne galoppade. Haar draf was echt gewoontjes maar ze wilde altijd een stapje meer doen. Als je tussen al je veulens door, na vier keer het rijden oppakken, een SPORT predicaat binnenhaalt, dan wil dat ook wat zeggen.”

Is sportprestatie belangrijk in de merrielijn?
Daarover zijn Livi en Petra stellig. “Zeker, je wil toch weten of het ook daadwerkelijk in de genen zit?”

Wat is de toegevoegde waarde van de keuringen?
Deelname aan keuringen vinden ze heel belangrijk. “Het zegt niet alleen wat over het paard wat je op de keuring aanbied, maar het zegt ook veel over de merrie waar het paard uit komt. Een preferent en prestatie predicaat krijg je uiteindelijk op de nakomelingen je moet dus maar hopen dat als je iets verkoopt je het ooit nog terugziet op de keuring. Daarbij komt ook dat een stamboekopname of een andere keuring een enorm goede les is voor de jonge paarden. Je hebt ze in de hand, gaan mee op de trailer enz. Daar leren ze heel veel van. Gelukkig krijgen ze van de uitslag niks mee dus onder normale omstandigheden is het hopelijk voor hun een positieve ervaring 😉. Een keuring is ook interessant om je paard te vergelijken met de jonge paarden van andere fokkers. Het leggen van contacten met andere fokkers en met elkaar in gesprek gaan vinden wij ook van toegevoegde waarde.”

Aan wie geef je de pen door en wat is je vraag aan deze fokker?
Wij geven de pen door aan Maartje Elbers en David Bareman, jonge fokkers bij ons uit de regio. Op de Interland Fokdag hadden ze de Algemeen Kampioen van de veulens. Gefeliciteerd! Onze vraag: Hoe zien jullie de toekomst van jullie eigen fokkerij, wat is je doel en hoe streef je die na?