Een leuk menpaard

Brian is al vroeg in aanraking gekomen met de paardensport. Hij begon met pony’s en heeft later ook paarden onder het zadel gereden. Toen hij later ging werken en hij het installatiebedrijf Brian Franken Technieken BV (BFT) oprichtte, is hij daar echter mee gestopt. “Nadat ik tien jaar had gewerkt, vond ik het toch wel leuk om weer een paard te kopen. Ik zocht toen een paard om mee in het bos te mennen. Het werden uiteindelijk twee nakomelingen van Ganges, die ik inspande voor recreatieve ritjes. Daarna kocht ik drie tweejarige merries. Een Vaandrager, een Torino van Krijn Polinder en een Saffraan. Door die Saffraan die ik kocht van Henk Wobbes, kwam ik in contact met Marcel Ritsma. Van de tuigpaarden wist ik toen eigenlijk nog niks. Marcel bracht de paarden voor mij voor, toen ze drie jaar oud waren. Op de keuring in Norg werden ze toen alle drie ster verklaard. Zo heb ik eigenlijk het tuigpaardvirus gekregen.”

Gek van Ewout

“Na de keuring heb ik een concourswagen gekocht en met één van die merries heb ik met Marcels hulp voor het eerst meegereden op concours. Dit was in de streekrubriek in Doornspijk. Daarna ging ik met Marius Polinder naar een paar concoursen hier in de buurt, zo hielpen we elkaar. Ik heb toen best veel gereden en had een fijne Manno-merrie: Anita BFT. Die merrie is helaas doodgegaan aan koliek. In die tijd was ik gek van Ewout (v.Waldemar) van de gebroeders Van Manen. Deze kon ik toen kopen, maar hij was wel wat moeilijk te rijden. In de baan raakte hij snel wat gestrest en in hem heb ik veel tijd geïnvesteerd.”

Plezier in het bos

“Concoursrijden vind ik het mooiste wat er is, maar ik heb een groot gezin met zes kinderen. Elk  concours moest de hele familie mee en het werd allemaal wat teveel. Ongeveer twee jaar geleden ben ik daarom gestopt met het rijden. Sindsdien ga ik lekker met Ewout en Eejoys (v.Manno) in tweespan het bos in. De wagen zit dan vol mensen en we hebben veel plezier, soms maken we ritten van wel dertig kilometer!”

Start fokkerij

“Na de eerste paar tuigpaarden, wil je weer wat anders. Je koopt weer een paard en de club wordt groter. Vorig jaar heb ik er in totaal vijf laten dekken: door Innovatief, twee door Bocellie, Atleet en Icellie. Cizandro- en Bocellie-bloed heb ik het liefst. Bocellie heeft weinig tuigpaardmerries gedekt, maar toch is een groot deel daarvan goed gelukt. Dat vind ik knap en het geeft wat aan! Ook rekening houdend met het inteelt- en verwantschapspercentage vind ik Bocellie een geschikte hengst. Cizandro is ook een geweldige hengst, die al veel sportpaarden heeft gegeven. Het is waar: fokken blijft gokken, maar de kans op goed resultaat is natuurlijk groter met een goede hengst!”

Heimwee naar de sport

“Het rijden op concours mis ik enorm, volgend jaar wil ik dan ook graag weer beginnen. Kerro, de geselecteerde driejarige voor de Egbert Emmink Bokaal, heb ik deze zomer zelf gereden. Met hem wil ik graag zo snel mogelijk bij de Nieuwelingen starten. Vanaf dan wil ik mij ook minder richten op de fokkerij, vandaar dat ik er nu maar twee heb laten dekken. Een met Kane en Kane’s moeder Donna is weer gedekt met Bocellie.”

Later worden ze mooier

Op de vraag hoe Brian bepaalt of hij zijn veulens wel of niet aanhoudt zegt hij: “Ik heb er nog maar weinig gefokt. De merrie Donna geeft altijd wel heel goede veulens. Deze veulens zien er in eerste instantie niet altijd top uit, maar later worden ze mooier en groter. Dit jaar probeer ik er een aantal te verkopen, ik houd twee Bocellies aan. Die passen qua kleur en type precies bij elkaar. Ook heb ik vorig jaar mijn eerste springveulens gekocht, deze leveren doorgaans toch wat meer op.”

Een grote familie

Brian geniet van de tuigpaardensport en zijn eigen tuigpaarden. “Op elk tuigpaardevenement waar je komt is het gewoon één grote familie. Het is echt gezellig. Ik geniet thuis ook van de beesten om mij heen, de veulens in de wei en het rijden van de paarden! Ik fok puur voor het plezier van een veulentje in de wei, totaal niet commercieel. Mijn doel is ook nooit geweest om een goedgekeurde hengst te fokken, het uitzoeken van een geschikt paard is toch makkelijker dan het fokken ervan.”

Organisaties doen hun best

Met zijn bedrijf BFT sponsort Brian ook regelmatig op een concours. Samen met de fabrikant werden Atag ketels weggegeven als prijs. ‘’Sponsoren vind ik leuk om te doen, maar waarschijnlijk zal ik er niet veel meer ketels door verkopen. Toch is het heel belangrijk, want organisaties doen erg hun best en zonder financiële steun lukt het gewoon niet. Ook hebben we bijgedragen om het concours in Doornspijk ook voor de Nationale rijders rond te krijgen. Dit jaar dragen we bij aan de Nationale Tuigpaardendag, op deze mooie dag wordt geen entree gevraagd, maar de hoge kosten moeten toch een beetje uit kunnen! We dragen graag bij aan zo’n belangrijke dag!” Ook beviel het initiatief dat Brian samen met Hilda Mooiweer nam voor de showrubriek ‘De toppers van de Veluwe’ erg goed. Dit idee werd ook uitgevoerd op het concours in Exloo, mooi dat ook deze ‘toppers’ een plaatsje krijgen in de tuigpaardensport!

Tekst: Joëlle Berghuis

Foto: Standfoto Kane BFT (Sandra Nieuwendijk)